بررسی خصوصیات زمین شناسی، کانی شناسی، زمین شیمیایی و مطالعه میانبارهای سیال کانسار سرب و روی دیزلو، اصفهان

کانسار سرب و روی دیزلو، در بخش میانی کمربند دگرگونی سنندج- سیرجان و در 57 کیلومتری شمال شرق اصفهان واقع شده است. مهمترین واحدهای سنگی رخنمون یافته در منطقه مورد مطالعه شامل شیل و ماسه سنگ ژوراسیک و تناوب سنگ آهک خاکستری تیره تا روشن حاوی میکروفسیل، شیل سیلتی، مارن و ماسه سنگ با سن کرتاسه می باشند. کانی شناسی ماده معدنی ساده بوده و اسفالریت و باریت کانی های اصلی اولیه را تشکیل می دهند، همچنین گالن، پیریت و کالکوپیریت نیز از دیگر کانی های اولیه اند که به صورت ادخال های کمیابی در اسفالریت حضور دارند. همی مورفیت و اسمیت زونیت نیز مهمترین کانی های ثانویه اقتصادی هستند که در کنار اسفالریت مورد بهره برداری قرار می گیرند. بافت هایی نظیر شکافه پرکن، رگچه ای، کلوفرمی، پوششی، دانه تسبیحی و شانه ای از مهمترین انواع بافت­های مشاهده شده در کانسار دیزلو می باشند. به نظر می رسد که منشأ اصلی سیالات تشکیل دهنده کانسار دیزلو شورابه­های حوضه­ای می باشند که پس از عبور از شکستگی­ها، مناطق برشی و درزه ها ضمن تأثیر بر شیل­ها زمینه انحلال کانی های سرب، روی و عناصر کمیاب را فراهم نموده است. تغییرات فیزیکی و شیمیایی در اثر واکنش سیال کانه­دار  با سنگ میزبان آهکی و مخلوط شدن با آب های جوی، مکانیسم مؤثری جهت ته­نشینی zn-pb درنتیجه سرد­شدگی، افزایش ph، کاهش فشار، کاهش ثابت دی الکتریک h2o و در نهایت تفکیک و ناپایداری کمپلکس­های حمل کننده فلزات فراهم نموده است. شواهدی چون دمای تشکیل بین 55 الی 164 درجه سانتی گراد، شوری برابر با 17 الی 98/25 درصد وزنی نمک طعام، وجود دگرسانی های دولومیتی و سیلیسی، نهشته شدن سولفیدها به صورت جانشینی و پرکننده فضاهای خالی، کانسارسازی دیرزاد و لایه کران، عدم ارتباط با فعالیت های آذرین، رخداد ماده معدنی بصورت جانشینی سنگ میزبان کربناتی و در نهایت قرابت کانی شناسی و ژئوشیمیایی همگی نشان دهنده شباهت کانسارسازی نوع دره می سی سی پی برای کانسار سرب و روی دیزلو است. شناخت کانسار سرب و روی دیزلو، به عنوان یک کانسار نوع  دره می سی سی پی در شمال شرق اصفهان، گام مثبتی جهت اکتشاف این نوع کانسارها در بخش میانی پهنه سنندج-سیرجان است.